Ressam Ahmad Midiev- çarşıdaki Müzik |
1946 ÇARŞIDAKİ MÜZİK
Resmin adı, 1946 ÇarşıdaKİ Müzik… Resmi yapan sanatçı Ahmad
Midiev, babası Magomed’in hikayesine dayanarak 1946 yılında Kazakistan
Karagan’da yaşanan bir olayı tuvaline aktardı.
Çeçenler için zor bir zamandı,
Kazakistan’da sürgünde aç ve öfkeliydiler. Bir Pazar günü 15 yaşındaki Magomed
bir parça ekmek alabilme umuduyla yerel pazara gitti. Pazar yerindeki kalabalık
dikkatini çekmişti. Kalabalığa yaklaştığında insanların küçük bir hayvanat
bahçesinin önünde bekleştiğini gördü. Kurulan çitin arkasında birkaç kafes ve
kafeslerde vahşi hayvanlar bulunuyordu. Küçük hayvanat bahçesini yöneten adam
gösterinin hazır olduğunu açıklarken aynı zamanda bilet satışına devam
ediyordu. Önündeki küçük masaya bir gramofon yerleştirmiş, arkasındaki direğe
astığı hoparlörden de Rusça Kazakça şarkıları dinletiyordu.
Birden
Çeçen dilinde tanıdık bir şarkının melodisi Magomed’in kulağına ulaştı. Masaya
yaklaştı ve gözlerini dönen diskten ayıramadı. Aynı onun gibi pazarda olan
diğer Çeçen ve İnguşlar da müziğin sesini duymuştu. Yüzleri aydınlandı, bir
gülümseme belirdi ve bazıları gözyaşlarını engelleyemedi. Çalan şarkıda genç
bir erkek, sevdiği kız Ayza’ya sevgisini anlatmaktadır. İki yıl sonra ilk defa müziklerini
duyuyorlardı. Bu onların üzerinde anlatılması mümkün olmayan duyguları
uyandırmıştı. Fakat plak sona ulaşınca Çeçen şarkısı yerini hışırtıya bıraktı.
Bu noktada hayvanat bahçesinin organizatörü rekor parayla Çeçen şarkısını
tekrar çalmaya hazırdı.
Ve
sonra Çeçenlerden biri kalabalıktan çıktı ve gramofon ustasına parasına verdi.
Ayza hakkındaki şarkı, depresif sürgün edilmiş Vaynakh’ların kulaklarını
okşadı. İnanılmaz rahatladılar, fakat şarkı herkes için çok çabuk bitti.
Aynı görkemli Çeçen yine öne
çıktı, cebinden bir banknot çıkardı ve şarkının tekrar çalınmasını istedi.
Adamın belki de son parasıydı. Belki de tek bir somun almak için pazara
gelmişti. Adamın son parasıyla çalan müzik hepsinin ruhunu tatile çıkarmıştı.
Ancak tatil kısa sürdü, şarkıyı
tekrar tekrar dinlemeye hazır Vaynakh’ların bir araya gelip müzik konusunda
kendilerini iyi hissetmelerine izin verilmedi. Vaynakh’ların er ya da geç
kültürlerini tekrar canlandıracakları fikri onlara ağır geldi ve kalabalık bir
polis kadrosu tarafından dağıtıldılar.
Magomed çıkan karışıklıktan
dolayı kendilerine sevinç veren bu adamla tanışamadı. Yıllarca o adam hayatta
mı yoksa 13 yıllık Stalinist soykırımdan
kurtulamadı mı diye düşündü. Bu Çeçen kültürünün rastgele “sanatın koruyucusu”
sonsuza dek Mogame’din anısında kaldı. Kuşkusuz o gün Kagada pazarında olan
herkes onu hatırladı. Asil bir jestti ve bunu yalnızca gerçek bir insan
yapabilirdi, gerçek bir qonah (yiğit).
Yazan: Hojbadi Borhaciev.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder